نویسنده: حمیدرضا زرنگار

کم کم عطر دلاویز بهار و جلوه ی زیبا و خاطره انگیز نوروز از راه می رسد و ما ایرانیان علیرغم پستی ها و بلندی های روزگار همچنان به شیوه مالوف و خو کرده از هزاره ها و سده های پیشین به پیشواز سال نو می رویم.

روزها و سال ها یک به یک می گذرند. بخشی از ما ایرانیان، ناامید از آینده و اثربخشی هر گونه تغییر در زندگی، اکنون و “حال” را با تکرار مدام حسرت های تاریخی به کام خود و دیگران تلخ و ناگوار می سازیم؛ و شمار دیگری از ما به کلی بریده از تجارب و درس نیاموخته از علل و موجبات گرفتاری ها و عقب افتادگی ها، انگار که در دنیای دیگری سیر می کنیم، به گونه ای شتابزده به طرح راهکارهای موقتی، روزمره و نا اندیشیده یا کم تر اندیشیده شده و به کلی بیگانه با نیازمندی های نسل های کنونی و آینده می پردازیم، به آینده نمی اندیشیم و تنها در جستجوی مفری در میان انبوه چالش هاییم. یکی از ما در گذشته پر رمز و راز در جا می زند و دیگری سر در گم از کثرت گرفتاری ها و چالش های امروز، به صدور و اجرای نسخه های رنگارنگ و زودگذر برای برون رفت از دشواری ها دل خوش می کند. عجیب تر آن که حتی در میان صاحبان رای و عمل کم نیستند باورمندان به یکی از این دو رویکرد.

در حقیقت هیچ یک از این دو باور راه به جایی نمی برد.

صریح بگویم آن چه اکنون جامعه علاقمندان و فعالان توسعه را در گام نهادن در راه بی انتهای پیشرفت مدد می رساند پرهیز همزمان از دو گانه نا امیدی از حرکت و شتابزدگی در پویش توسعه و به جای آن، جهت گیری به سمت “واقعیت های ملموس” و خواسته های مردمان -صاحبان و حامیان راستین توسعه است.

ناگفته پیداست شناخت و ارزیابی همه جانبه، دقیق و جامع مسائل و چالش ها مقدمه ی کنش معطوف به پیشرفت است و طرح راه حل ها و انجام اقدام های توسعه محور، میوه تعمق، تفحص و جستجو در واقعیت های روی زمین کشورمان است.

پس از این مقدمه چینی می آیم سر این موضوع که ما به عنوان اعضای جامعه توسعه و علاقمندان به پیشرفت ملک و ملت در سالی که گذشت در همین زمینه به ظاهر کم تر شناخته شده، اما اساسی یعنی مطالعه و فرهنگ سازی توسعه چه کردیم و سهم عملی و بضاعت ما در نشر معارف توسعه چه بوده است.

هر یک از ما به فراخور دانش خود، احاطه و دسترسی به منابع علمی، تجربه میدانی، حضور در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و گروه های اندیشه ورز ، آمد و شد در محافل اجرایی و سرانجام دسترسی به وسایل ارتباطی و پیام رسان بی گمان دارای ظرفیت ها و توانمندی هایی برای واکاوی رویدادها، شناخت نیازها، ارائه راهکارها و اولویت بندی ضرورت ها و همچنین کمابیش بازگویی و نشر یافته ها هستیم. بیاییم در سال جدید بر کثرت و کیفیت برون دادها و فراورده های علمی و معرفتی خویش در راه توسعه بیفزاییم. بیش تر بخوانیم، در محافل اندیشه ورز بیش تر حضور یابیم، دانسته های خود را مستند کنیم، آن ها را در قالب مقالات و مطالب سودمند بیش تر به اشتراک گذاریم و در نشر آن ها گشاده دست باشیم. به ویژه باید در مسیر تاثیرگذاری آن ها در محافل سیاستگذاری و اجرا همت گماریم.

و در آخر نوروزتان پیروز، هر روزتان نوروز.