سرمایه گذاری در زمینه خوراک و تغذیه کودکان یک موضوع حقوق بشری است. تا پیش از همه گیری کووید ۱۹ در حدود ۳۸۳ میلیون دانش آموز در ۱۶۱ کشور وعده های غذایی دریافت میکردند که خود وسیعترین شبکه سلامت را در تمام دنیا ایجاد کرده بود. شرایط به دنبال تعطیلی مدارس در نتیجه همه گیری تغییر کرد و میلیونها دانش آموز را در دسترسی به چیزی که برای بسیاری تنها غذای مغذی روز بود، ناتوان کرد. این امر بهره مندی آنان از حق دسترسی به خوراک کافی را مختل کرد؛ به یک دهه رشد جهانی در برنامه های تغذیه مدارس پایان داد و به افزایش ناامنی غذایی کمک نمود.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.