مطلب حاضر یک مقاله تحلیلی در حوزه کار آفرینی (Entrepreneurship) اقتصادی ، معنا و مفهوم آن ، وجوه امتیاز و نقش آن به ویژه در توسعه روستایی است . مهمترین عامل هر فعالیت اقتصادی ، نیروی انسانی است و نخستین بخش از هر حرکت اقتصادی به پایه گذاران و شروع کنندگان آن (کار آفرینان) تعلق دارد. کار آفرینان با داشتن ویژگی هایی چند همچون ریسک پذیری ، تدبیر ، موقع شناسی ، شناخت از منابع و توان دسترسی و به کار گیری آنها می توانند نقطعه اتکای مناسبی برای گسترش فعالیتهای اقتصادی محسوب شوند . مقاله حاضر در بر گیرنده مباحث متعددی درحوزه مفهومی کار آفرینی همچون معنا، منشاء پیدایش و پایه های سیاستهای رواج دهنده کار آفرینی و نیز شرایط مساعد برای کارآفرینی و کار آفرینی روستایی است . مطلب حاضر مقاله کلیدی ارائه شده در هفتمین سمینار بین المللی مشترک سازمان خوارو بار وکشاورزی ملل متحد (فائو) و دفتر اروپایی آن سازمان در خصوص توسعه روستایی است . این سمینار آموزشی در روزهای هشتم تا چهاردهم سپتامبر ۱۹۹۴ در شهر هرشنگ آلمان برگزار گردید .