الگوی جدید حفاظت چگونه است؟ آیا می توانیم شرایط را برای حفاظت استعمار زدا ارتقا دهیم؟

انتشار اخبار مربوط به اخراج خشونت آمیز مردمان قبیله ماسایی از سرزمین اجدادی خود در تانزانیا در این هفته ما را در مورد موضوع حفاظت از محیط زیست به اندیشه واداشت. بدیهی است که الگوی فعلی حفاظت (دست کم الگوی اصلی حفاظت) در ارائه نتایج وعده داده شده خود شکست خورده است و اغلب ضرر می رساند تا فایده. می‌خواستیم امروز کمی وقت بگذاریم و این موضوع را بررسی کنیم که یک الگوی حفاظت‌ استعمار زدایی شده چگونه می‌تواند باشد و چگونه می‌توانیم گام‌هایی را در جهت تغییر نحوه عملکرد حفاظت برداریم. اول، کمی پیشینه موضوع. 

بیش تر فعالیت های حفاظتی که امروزه بودجه کلان دریافت می‌کند همان چیزی است که بسیاری از سازمان‌ها آن را الگوی قلعه یا حفاظت استعماری می‌نامند. موسسه بقای بین المللی این الگو را این گونه تعریف می کند:

“حفاظت استعماری که به عنوان حفاظت از قلعه نیز شناخته می­شود، بر این تصور غلط نژادپرستانه استوار است که نمی­توان به بومیان برای مراقبت از سرزمین خود و حیواناتی که در آنجا زندگی می­کنند اعتماد کرد. طرفداران آن، نگهبانان اصلی زمین را به‌عنوان «مزاحم» تلقی می­کنند که باید با آن‌ها برخورد کرد، نه به‌عنوان متخصصان در تنوع زیستی محلی و شرکای کلیدی در حفاظت”.

منبع: نشریه اینترنتی فرهنگ در حال رشد

مورخ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۲

مترجم: حمیدرضا زرنگار

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.